Ipuin luzea?, nobela laburra? Dena delako “zer” honetako pertsonaiek eztabaida absurduetan sartzeko duten joera gaixo berberean eror gaitezke auzi hori garbitzeko unean. Kontakizun eder umoretsua bada behintzat, irakurleak irribarrez hartu eta ezin utziko duena bukatzen duen arte. Algara txikirik ere egingo du tarteka, autorearen taxu bereko liburuak irakurri dituztenek ongi dakiten bezala. Aprobetxatu beharko du irakurleak, ordea, irakurketaren ordu gutxi horiek irribarre eta algaretarako, azken puntuarekin batera izoztu dakioke-eta barre murritza, hemen -ipuin luzea izan edo nobela laburra izan-, alegia mingots ezkorra ezkutatzen baita gizakiari eta gizarteari buruzkoa.

Su dagi zure ahotsakarrats hondarrean. Hiria eskutik helduta dakarte haurrek, ibaian oinak busti ditzan. Bero dago itzaletan, argiaren azken gailurrean. Enarek zirkulua profanatzen dute, airearen harria, gure begietako karea. Zure ahotsa leiho da harresian, burdinei loratzen zaizkien jeranio. Esazu berriz nire izen zalua, eta beste udaberri bat oparituko dizut. Gero, musu geldi hori, ezpain hondartzetan, bukaezina, itsaso egingo gaituena, edo uharte bateko naufrago.

¿Imaxinas unhas botas que che fagan soñar e che axuden a vivir experiencias fantásticas? Carlos, o protagonista deste conto, ten moitos segredos que contarche, e unhas máxicas botas que compartir, porque, ¿é posible vivir sen soñar?

LLIBRES INFANTILS I JUVENILS-Sopa de llibres. Sèrie verda-.